کار برای کودکان را دوست دارم| از ژانر کودک حمایت نمی شود

به گزارش همشهری آنلاین، فوفو... داستان موجود عجیب و بامزه‌ای به نام فوفو است که توسط نیروهای پلید پادشاه میتا میتا، از سیاره خودش دزدیده می‌شود. فوفو هنگام انتقال به میتا میتا از سفینه به بیرون پرتاب می‌شود، به زمین سقوط می‌کند و از دودکش شومینه خانه‌ای سر درمی‌آورد. این آغاز ماجراهای فوفو و آرزوهای عجیب بچه‌ها روی کره زمین است. سریال ساخته میثم معراجی است و بازیگران زیادی در آن حضور دارند. بهراد خرازی هم در این سریال نقش سرهنگ را بازی می‌کند.

بهراد خرازی را از سیب خنده می‌شناسیم. مجموعه‌ای به کارگردانی رضا عطاران که سال ۷۶ از تلویزیون پخش شد و تماشاگران زیادی هم داشت. او بعد از سیب خنده چندین فیلم و سریال بازی کرد. اما مدت‌ها بود که دیگر او را در سریالی ندیده بودیم. در این گفت وگو با او در باره این سریال و وضعیت فیلم و سریال کودک صحبت کردیم:

دوره ای بود که خیلی کم کار بودید یا اصلا در فیلم و سریالی حضور نداشتید. علتش چه بود؟

الان که خیلی پرکار شده‌ام. ولی مدتی اصلا کار نکردم. حدود ۴ سال درگیر کارهایی خارج از حوزه سینما و تلویزیون بودم.

چه شد که دو باره برگشتید؟

من برای این حرفه زحمت کشیده بودم و دلم برای محیط سینما و تلویزیون و تئاتر تنگ شده بود. برای همین دو باره سراغ بازیگری رفتم.

از سریال فوفو، مسافری از کامادو بگویید. چه شد به این سریال پیوستید؟

از طرف میثم معراجی، کارگردان کار و دوست خوبم، آقای کرباسیان با من تماس گرفتند و گفتند یک کار کودک داریم و برای صحبت به دفتر دعوت شدم. آقای معراجی به من گفت می‌خواهم نقش را بیشتر از سنت بازی کنی و من هم قبول کردم. متن را هم که خواندم دیدم خیلی جذاب است. میثم معراجی هم آدمی ‌است که کار کودک را بلد است. چون خودش دو کودک دارد و بچه‌ها را خیلی خوب می شناسد. نتیجه همه این‌ها نقش سرهنگ در سریال فوفو شد که آن را بازی کردم.

از این شخصیت برایمان بگویید. به نظرتان چطور آدمی ‌است؟
سرهنگ موجود دوست‌داشتنی است که قوانین و انضباط خاصی در زندگی دارد و فکر می‌کند همه ساکنین سربازهایش هستند. ولی در کنار همه این خشونت‌ها و سختگیری‌ها پیرمرد مهربانی است.

قبل از این هم در سریال نارگیل و همینطور دیو و ماه پیشونی بازی کردید که باز برای کودکان بود.

بله. من اصلا با کار کودک وارد کار سینما و تلویزیون شدم. اولین کارهای ما مجموعه سیب خنده بود که در گروه کودک و نوجوان ساخته شد.

و البته تنها بچه‌ها تماشایش نکردند. در زمان پخش با استقبال خیلی خوبی از سمت بزرگسالان روبه رو شد.

بله. همینطور است. من اصلا دنیای کودک و کار کردن برای کودکان را دوست دارم و همچنان هم اگر کار کودک به من پیشنهاد شود، با افتخار و اشتیاق می‌روم.

خارج از حوزه کودک و نوجوان هم کارهایی انجام داده‌اید.

بله. الان اصلا درگیر یکی دو کار هستم که یکی‌شان کار تاریخی است و دیگری هم یک کمدی بزرگسال است. ولی علاقه اصلی‌ام کار کودک است.

بازخوردهایی که از سریال فوفو گرفته‌اید چطور بوده است؟

بازخوردهایی که گرفته‌ام خیلی بامزه است. برای من یک سری ویدیو می‌فرستند که خیلی جالب است. یکی از این ویدیوها از یک دختر بچه بود که حتما باید موسیقی سریال فوفو پخش می‌شد تا غذا می‌خورد. از این ویدیوها زیاد دارم و خستگی چند وقت کار کردن را توجه همین بچه‌های کوچک از تنم بیرون می‌کند.

در سال‌های اخیر سریال و فیلم خوب برای بچه‌ها کم ساخته می‌شود و بیشتر کارها طوری هستند که بچه‌ها اصلا با آنها ارتباط برقرار نمی‌کنند. فکر می‌کنید علتش چیست؟

حوزه کودک پر از قصه‌های قشنگ است، ولی باید حمایت شود. سازمان سینمایی و یا هر نهاد دیگری باید از این کارها حمایت کنند. بارها شده برای ساخت یک سریال یا فیلم کودک سراغ حامی ‌مالی رفته ایم، ولی چون کار کودک بوده، ترسیده است. اغلب می‌پرسند کار اجتماعی بزرگسال ندارید تا سرمایه گذاری کنیم؟ در صورتی برعکس تصور عمومی، استقبال از کار کودک بیشتر است و حتی برگشت سرمایه بیشتری دارد. فقط باید بیشتر حمایت شود.

از طرف دیگر کارهای کودک دو دسته‌اند. آنها که در باره کودک هستند و آنها که برای کودکند. خیلی از کارهایی که به اسم کودک ساخته می‌شوند، اصلا برای کودک نیستند. سازنده وارد دنیای کودک نمی‌شود و سعی نمی‌کند مثل کودک فکر کند و مثل او به دنیا نگاه کند. به همین دلیل سینما و تلویزیون ما از این نظر فقیر است.

در مورد کارهای طنز چطور؟ به نظرتان وضعیت چطور است؟

به نظرم خوب است. فروش خوبی دارند و کیفیت‌ها هم بد نیست. بچه‌های خوبی دارند در این زمینه در سینما و تلویزیون کار می‌کنند. به هر حال طنز همیشه مورد استقبال است.